Jonastrofee

Door: Barbara Beyers

Terug naar alle artikels

"Een teleurstellende campagne"

Een verslagje van  Billy Bulthé.

Voetbal

Maandag 28 maart. De paasproefwerken waren achter de rug. 1J was blij dat de examens afgelopen waren en had energie te over voor de activiteiten van de Jonastrofee. ‘s Ochtends verzamelden alle eerstejaars in de sportzaal voor een woordje uitleg. De voetballers van dienst (Roderick, Alexy, Diego, Carles en ik) vertrokken naar het sportveld. We waren allemaal opgetogen tot Carles zich ongemakkelijk voelde. Gelukkig was mevrouw van Baarle in de buurt om het brandje te blussen. Carles vertrok als een gebroken man naar huis. We moesten verder, we konden niet opgeven! Victor verving Carles met horten en stoten. Onze eerste wedstrijd wonnen we, onze tweede wedstrijd tegen 1F (de winnaar van de HHC-league 1ste graad) speelden we gelijk. Het was een fysiek zware wedstrijd. De resterende wedstrijden speelden we gelijk of verloren we. Een zure nasmaak omdat we ook al 2de werden bij de HHC-league 1ste jaar. We strandden op een ondankbare, voorlaatste plaats. Een dag om snel te vergeten.

Penaltycup

Op donderdag 21 april ging de penaltycup van start. Veel energie zat er niet meer in, we deden toch niet meer mee voor de overwinning. Ondanks alles deden we het behoorlijk en wonnen we onze poule op de valreep. De penaltynemers (Roderick, Mats, Carles, en Mika) deden het goed, maar vooral onze keeper (Alexy) deed het geweldig. Een wereldwedstrijd! De ene na de andere bal haalde hij uit de netten. Hij was niet te stoppen. In de poule om de 1ste plaats verloren we de 2 wedstrijden. Onze laatste 2 wedstrijden waren onze penaltynemers vermoeid waardoor we moeilijk konden scoren. We eindigden toch nog 3de bij de penaltycup.

Uiteindelijk eindigden we 7e bij de Jonastrofee. Een miserabele campagne.