In den beginne... Sam en Jurgen 

Hieronder het voorwoord uit het programmaboekje van 'Vrouwen van Troje':

In maart 2017 bracht de koninklijke harmonie Sint-Cecilia uit Humbeek voor haar 180-jarig jubileum het totaalspektakelconcert ‘het Paard’. Als dirigent van deze prachtige muziekvereniging wou ik hun jubeljaar extra in de verf zetten en daarom creëerde ik voor hen een muzikaal toneelstuk. Ik herschreef de Ilias en de Odyssee voor een acteur en wat figuranten, stak beide verhalen in een modern jasje en voegde er toepasselijke muzieknummers aan toe. Kosten noch moeite werden gespaard: er werd zelfs een houten paard van meer dan vier meter hoog gebouwd om reclame mee te maken. Het concert was een laaiend succes en werd nog jaren bejubeld door de meer dan achthonderd toeschouwers. Mijn geesteskind zag het levenslicht en het mocht er zijn.

In oktober 2020 kreeg ik de kans om in het HHC te komen werken. Ik voelde me hier meteen thuis en voelde bovendien hoe deze school op verschillende vlakken leeft, zeker op vlak van kunst en cultuur. Ik hoorde van de vele muzikale talenten op school, de creatieve breinen en de verbindende sfeer die hier, als een goedaardige fee, rondwaart. Daar wou ik deel van uitmaken en dus bracht ik mijn geesteskind ter sprake. Het werd door directie, collega’s leerkrachten en zelfs leerlingen van toen zo enthousiast onthaald, dat ik alleen maar dankbaar kan zijn voor de kans die hieruit ontstaan is. Na wat coronaperikelen, waardoor we de voorbereidingen en de uitvoeringen een jaar vooruit hebben moeten duwen, bleek dit schooljaar hét moment. Alleen vonden we niet genoeg mannelijke solisten om mijn oorspronkelijke versie uit te voeren. Als een deus ex machina verscheen mijn collega Sam Dehertog, die het zag zitten om mijn geesteskind in pleegouderschap op te nemen. Hij herschreef mijn moderne versie van het verhaal en schiep: Vrouwen van Troje, de eerste HHC-musical. Zijn teksten brachten nieuwe dimensies in het verhaal en gaven een aanzet tot nieuwe muziekwerken en nieuwe uitvoeringsvormen. Bovendien werd hij een partner in crime als regisseur van deze ‘groots(t)e show’. Ook de voortrekkersrollen van Barbara, Liese, Lieven, Noa, Patty en Yves maken mij bescheiden dankbaar. De talrijke helpende handen voor techniek, logistiek, administratie, en de troostende schouders voor als het even niet meer vlot liep, dragen eveneens een groot aantal stenen bij aan deze productie.

Tot slot wil ik de vele muzikanten, koorleden, dansers én solisten bedanken voor de ontroerende momenten die jullie mij al gebracht hebben en met zekerheid zullen brengen deze twee avonden. Het blind vertrouwen en de ontelbare uren denk- en doe-werk van alle medewerkers hebben mij enorm ontroerd en prikkelen mij om als dirigent het beste van mezelf te geven tijdens de twee uitvoeringen. Hopelijk gaan jullie straks met evenveel sprankelende gevoelens naar huis en spreken ook jullie nog jaren van de allereerste HHC-musical: Vrouwen van Troje!

Jurgen Peeters